Omdat het beroep van de rattenjager nieuw is, vragen veel mensen naar het ontstaan ervan. Ze vragen: Hoe kom je erop om op ratten te gaan schieten? Wat heb je daarvoor nodig? Hoe lang is dat nu geleden en hoe vaak ben je ‘s-nachts aan het werk? Zijn ratten niet gevaarlijk?
Ik heb mijn verhaal al vaak verteld en dat is leuk om te doen. Het is belangrijk om het verhaal te vertellen om mensen een beeld te geven van waar ik voor sta. Ook, omdat het gaat om dieren met een slecht imago. “Ongedierte”, “plaagdier” en “ziekteverwekker”.
Veel mensen zijn bang voor ratten en willen er niet mee geconfronteerd worden. Dat is niet terecht, want ratten zijn prachtige dieren. Ze zijn slim, atletisch, schoon en sociaal. Ik houd mensen vaak voor dat zij er anders naar zouden kijken als ratten een mooie pluimstaart zouden hebben. Want, dan is het ineens een leuk eekhoorntje. De aversie tegen ratten is gebaseerd op vooroordelen dat ze ziekten verspreiden en vies en gevaarlijk zijn. Eekhoorntjes en egels zijn ook wilde dieren, met parasieten als vlooien en teken en ook die kunnen ziekten overbrengen. Een rat hoort gewoon in de natuur en heeft zijn nut in het ecosysteem.
Ratten zijn onmisbaar in onze grote steden omdat zij onze rotzooi opruimen. Zo eten ze in ons rioolstelsel het aangekoekte vet. Als ratten dit niet doen zouden onze riolen net als dichtgeslibde aderen niet functioneren. Hetzelfde geldt voor voedselresten die wij achteloos op straat laten slingeren. Stel je voor dat deze niet worden opgegeten door ratten, duiven en meeuwen. Het zou een grote smeerboel worden met stank, vliegen en andere insecten die zich tegoed doen aan rottend afval op straat en in plantsoenen.
Ik heb als kind tamme ratten, muizen, marmotjes of hamsters in handen gehad en heb ervaren hoe mooi en warm deze diertjes zijn. Sowieso waren er allerlei dieren in mijn jeugd als honden, katten, tamme kauwen, kippen, paarden, varkens en biggetjes en koeien en kalfjes. Allemaal mooie dieren. Niet voor niets was ik jarenlang chauffeur op de dierenambulance van Houten en omstreken. Ik heb talloze dieren in nood opgepakt en naar een opvang gebracht om ze te kunnen redden voor ontbering, lijden en dood. Als dieren niet te redden waren werden deze snel uit hun lijden verlost. Het is deze compassie die maakt dat ik een goede rattenjager kan zijn.
In onze samenleving kunnen we niet altijd vermijden dat rattenpopulaties te groot worden en er schade ontstaat. Over het algemeen worden deze problemen veroorzaakt door onachtzaamheid. Een flinke rattenplaag is dan het gevolg en dan realiseert men zich dat je dergelijke schade beter kunt voorkomen. Dit neemt niet weg dat rattenplagen moeten worden aangepakt om verdere schade te voorkomen. Ik sta voor een effectieve aanpak met gerichte afschot, waarbij ratten op een “diervriendelijke” manier worden gedood.
Deze aanpak is meer verantwoord dan de veelgebruikte alternatieven van de reguliere ongediertebestrijding. Bedenk eens hoeveel stress dieren hebben als zij (door wering en wegnemen voedsel) verhongeren en gaan vechten om eten. Ratten zijn, ook als ze honger hebben, moeilijk te verleiden om in klemmen/vallen te lopen. Uiteindelijk zal de ongediertebestrijder langzaam werkend rattengif gaan inzetten. Gif op basis van bloedverdunners dat ertoe leidt dat de dieren vreselijk lijden, voordat zij uiteindelijk sterven.
Toen ik lang geleden werd geconfronteerd met een rattenplaag rond ons kippenhok heb ik van alles (behalve gif) geprobeerd. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om ze te gaan afschieten met een luchtbuks. Ik heb daarvoor geïnvesteerd in het juiste gereedschap en heb mij bekwaamd als schutter. Al doende werd ik de “Rattenvanger van Houten”. Vele jaren later en nadat ik meer dan 100 rattenjagers had opgeleid noemden ze mij al de “Rattenjager des Vaderlands”. Ik ben daar best trots op.
Onderstaande video’s laten ook zien wie ik ben…
Verder lezen…… Kosten & Opbrengsten