Bericht van de Rattenjager

Krantenkop:

Raadslid Daan Wijnants (VVD) stelde afgelopen maandag vragen aan het stadsbestuur. Hij bepleit „hardere maatregelen voor rattenbestrijding.” Na lezing van een artikel in Trouw (11/3) over rattenjager Jos Kruis, die met een luchtbuks ratten afschiet in en rondom boerenschuren, confronteert hij het college met de vraag of ze „die hardere maatregelen wil inzetten”. Telefonisch laat Wijnants weten dat „zijn oproep het effect moet hebben van een alarmbel: de VVD wil dat de gemeente alles op alles zet om het rattenprobleem op te lossen. De aanwezigheid van ratten in huis tast het psychisch welbevinden aan.”

Bovenstaande artikel in het NRC heeft onder bekende (ratten)jagers in Nederland tot uiteenlopende reacties geleid, waarbij over het algemeen gesteld wordt dat luchtbuksen niet in de stad thuishoren. Ik ben het daarmee eens als het gaat om de jagers (met jachtacte), die met zware luchtbuksen en groot kaliber op verzoek van boeren ratten in de landerijen afschieten. Deze jagers schieten over relatief grote afstanden (20m tot 40m) op de ratten in de slootkanten en akkers. Dit kun je in een stad niet hebben.

De professionele rattenjager

Rattenjagers, die werken vanuit het perspectief van ongediertebestrijding kunnen in de stad wel degelijk aan de slag. Zij doen hun werk in fabrieken, stallen, melkerijen, supermarkten, magazijnen, erven, achtertuinen, kippenhokken en dergelijke met elektronische precisiewapens. Ik reken mijzelf tot deze categorie en ben het met Raadslid Daan Wijnants (VVD) eens dat het afschieten van ratten ook in Amsterdam mogelijk is en feitelijk al gebeurt.

Vooruitstrevende ongediertebestrijders hebben afschot aan hun instrumentarium toegevoegd. Zij hebben een professionele rattenjager in dienst of huren die in. Het rattenjager is dan onderdeel van hun totale aanpak. Naast de focus op het voorkomen van rattenoverlast kunnen zij bestrijden met rattenvallen en de nieuwe methode van afschot. Het gebruik van (het gevaarlijke en schadelijke) rattengif wordt hiermee teruggedrongen.

Anders dan de jager met jachtakte werkt een professionele rattenjager met een klein kaliber en minder vuurkracht. In een melkerij, bakkerij of fabriek moet je met grote precisie schieten om schade aan installaties (en het achtblijven van lood) te voorkomen. Door het geringe vermogen waarmee wordt geschoten zijn de risico’s voor de schutter en de omgeving verwaarloosbaar.

De professionele rattenjager moet zeer nauwkeurig schieten en een rat zodanig kunnen raken dat deze pijnloos wordt gedood, het kogeltje in de rat blijft, de rat niet in een machine of installatie terecht komt en de rat uiteindelijk kan worden opgeruimd. Het persluchtwapen dat hij daarvoor gebruikt is een geavanceerd gereedschap, met een computerondersteund richt-systeem, waarmee een vaardige schutter over een afstand van 5 m tot 25 m een Euro-munt altijd vol kan raken.

Voorbeelden van rattenjagen in Amsterdam en Rotterdam

Ik heb in Amsterdam West een keer gejaagd voor een mevrouw met een volière in haar tuintje (van 6 m x 6 m). Zij woonde in een kleine benedenwoning en had de luxe van een minuscule achtertuin. Zij voerde de vogels in en om de volière en zorgde ervoor dat voor zonsondergang al het voer weer werd opgeborgen. Ondanks haar zorgvuldige aanpak kreeg zij van de buren het verwijt dat de rattenplaag waar alle bewoners onder lijden haar schuld was. Ik heb op haar verzoek tientallen ratten in haar tuintje afgeschoten. Uiteindelijk heb ik haar een instructie gegeven om met een eigen CO2-wapen de ratten vanaf de keukentafel zelf af te schieten. Ze schiet nog steeds zo’n 5 ratten per week en houdt daarmee de populatie in de buurt goed in de bedwang.

In Rotterdam heb ik in de wijk Feyenoord ratten afschoten in een wooncomplex met appartementen (4 hoog) met binnentuinen. Dit was een samenwerking van bewoners, die mij opdracht hebben gegeven om vanaf een galerij op de 1e verdieping ratten in alle binnentuinen van het complex af te schieten. Na twee ronden was het rattenprobleem opgelost. Zie ook Ratten bij Feyenoord.

Wat kan wel en niet in de stad?

Het gebruik van luchtdrukwapens is toegestaan op particulier terrein voor iedereen ouder dan 18 jaar. Met een ontheffing voor de Wet Natuurbescherming (afgegeven door de provincie) mag een luchtdrukwapen gebruikt worden voor het doden van ratten. Dit betekent dat een luchtdrukwapen niet is toegestaan in de openbare ruimte. Dus op straat, in parken, op pleinen en in plantsoenen kun je als rattenjager niet aan de slag. Dit is in de stad niet anders dan in de buitengebieden.

Maar er zijn heel veel plaatsen, die niet voor het publiek toegankelijk zijn. Denk aan binnenplaatsen achter restaurants bij afvalcontainers met etensresten. Ook binnentuinen, dakterrassen en particuliere tuinen en parken, parkeerterreinen en dierentuinen die s-nachts zijn afgesloten. De rattenjager kan in opdracht van en met schriftelijke toestemming van de eigenaar hier goed aan de slag. Met zijn fluisterstille luchtdrukwapen kan hij in donker onopgemerkt zijn werk doen.

Als de rattenproblemen ernstig genoeg zijn kan de gemeente besluiten om parken tijdelijk af te sluiten om rattenbestrijders in de gelegenheid te stellen de populatie aan te pakken met een combinatie van methoden. In Parijs wordt dit al zo gedaan.

Samenvattend

Het terugdringen van rattenpopulaties is mogelijk door het wegnemen van voedselbronnen. Dit moet ook het uitgangspunt zijn. Paradox is dan dat de overlast aanvankelijk toeneemt. Immers de hongerige ratten gaan scharelen en worden meer waargenomen. Je moet daarom ook effectief kunnen ingrijpen om de hongerige populatie terug te brengen tot natuurlijke proporties. Het afschieten van ratten is dan de meest humane aanpak. In ieder geval humaner dan ratten uit te hongeren en om eten te laten vechten. En ook als je daarmee het gebruik van rattengif kunt voorkomen.