Berichten van de Rattenjager
Als iemand mij belt is er werk aan de winkel. Ik moet de populatie snel terugbrengen en probeer in korte tijd (meestal drie avonden) het merendeel van de ratten weg te schieten. Om dat effectief te doen is het belangrijk om per avond zo veel mogelijk af te schieten.
Slimme ratten. Ratten zijn echter slim en hebben snel in de gaten dat ze bejaagd worden. Ze kunnen in donker behoorlijk zien, hebben een scherp gehoor en hebben een uitstekende neus. Het is belangrijk om op een behoorlijke afstand te blíjven, heel stil te zijn en vooral onder de wind te blíjven.
Het belangrijkste is dat een getroffen rat andere ratten niet waarschuwt. Als een rat de kans krijgt om te schreeuwen dan zie je de eerste 20 minuten geen ratten meer. Als je dat dan nog een keer overkomt dan blijven ratten in hun holen en kun je wel inpakken.
Geluid van het schot. Een andere factor is het geluid van een schot. De luchtbuks kan stil zijn, maar de kogel maakt ook geluid. Een kogel maakt in de vlucht een sissend geluid, een plof bij inslag en nog wat geratel als de kogel door de rat heen schiet. Als de kogel de snelheid van het geluid heeft dan valt het geluid van de buks, het sissen van de kogel en de inslag samen. Omringende ratten horen dan alleen een plof in de getroffen rat. Vaak gaan ze kijken wat er met hun vriendje is gebeurd.
Mijn ervaring is dat je het beste resultaat hebt met een klein kaliber (4,5 mm) stopkogel met een snelheid boven de 250 m/s. De afgegeven energie blijft dan beperkt, waardoor de kogel niet uittreedt en geen schade veroorzaakt. Er blijft geen lood achter. Een stopkogel heeft een holle punt, waardoor deze bij inslag vervormd en alle energie in het weefsel afgeeft.
Ik heb veel geleerd van de website erfschutter.nl. Dit is voor luchtschutters een onmisbare vraagbaak voor het vakbekwaam omgaan met luchtbuksen. Daar kun je de kennis vinden om het perfecte geweer voor rattenbestrijding te maken. Wat rest is de kunst van het altijd (100%) raak schieten.
Raak schieten. Nadeel van een klein kaliber is dat je heel nauwkeurig op de kop of hoog in de borst moet schieten om het dier direct te doden en te voorkomen dat het nog kan schreeuwen. Dit is de kunst van het ratten jagen en ik meet me graag met mijn Engelse collega’s, die door wetgeving worden beperkt in kaliber en mondingsenergie (16 joule) en dus wel heel zuiver moeten schieten.